Posts

A sad truth

Image
  Apostasy doesn't happen overnight. It is a result of a series of small decisions. Maybe you're unhappy. So you reacted to life. Then you start looking for happiness in all the wrong places. Then you reject the Word of God indirectly by appealing to authority if your emotions. Or you start looking to others for examples instead of digging into the Bible.  Then you fall. Publicly. And you don't know why.  It is because somewhere along the way, very slowly, very subtly, very silently, you exchange the authority of God for your own authority.  Yes nagba-Bible study ka. Yes nag-pa-prayer meeting ka. Yes, nag-e-evangelism and cathechism ka. But these become simply a substitute for the spiritual life. You're spiritual life us dying and you're just propping it up with religion.  So you become busier than ever. But you become more miserable. You're dying and you don't know it. Because you're not willing to humbly ask for help. You refuse to recognize you have a...

Be thankful

Image
  So true. And I believe will receive a lot of Amens.  Pero madaling malimutan sa tunay na buhay.  We're prone to envying and coveting what others have.  Maybe we covet other people's material blessings. Sana mayaman ako. Sana may kotse ako. Sana malawak ang aking lupa at maganda ang aking bahay. We try to keep with the Joneses and we get frustrated dahil hindi tayo willing na bayaran ang price the Joneses paid to be where they are. Gusto lang natin ng blessings, ayaw natin ng pagod. Or maybe we covet other people's physical giftedness. Sana gwapo rin ako. Sana slim. Sana athletic. Sana healthy ako. Sana fit. Maraming sana. Naghahanap tayo ng nga bagay na maaari nating baguhin, ayaw lang nating baguhin. At sa mga bagay na hindi natin mabago, we become resentful. We become bitter.  And unfortunately kahit sa "spiritual" life natin makikita ito. We're envious of other believers' giftedness. Sana kasing galing niya ako magsalita. Sana kasing galing niya ako m...

We prefer our plans rather than God's

Image
  Sa halip na makinig at sumunod sa malinaw na Salita ng Diyos, madalas nating gawing pamalit ang sarili nating kaisipan. Sa halip na tumingin sa itaas, nakatingin tayo sa paligid.  Ang ating awtoridad ay ang ating pakiramdam, ang ating kaalaman, ang ating asosasyon. Sa halip na maging hiwalay na bayan, tayo ay bahagi ng kosmos na ito.  Nakapagtataka bang hindi natin nararanasan ang pagpapalang pinangako sa mga nakikinig at hindi lumilimot at tumutupad sa Salita gaya ng banggit ni Santiago? Tayo ay mga batang masaya nang maglaro sa putikan sa halip na tanggapin ang full-paid cruise na alok ng Diyos.  Masaya na tayo sa patikim ng biyaya. Ayaw nating ibaon ang sarili natin sa kapunuan nito. Masaya na tayong may isang paa sa sanlibutan at may isang paa sa simbahan. Lunes hanggang Sabado tayo ay nasa sanlibutan, Linggo lamang nagiging bahagi ng ating buhay ang Diyos (assuming na talagang nakikinig sa eksposisyon ng Salita at hindi ginawang tulugan ang simbahan, madalas k...

I can see in you the beauty of my King... NOT

Image
  Bantog si Mahatma Gandhi sa quote, "I like your Christ, I do not like your Christians. Your Christians are so unlike your Christ." I think ito (and its versions) ang pinakamasakit na salitang maaaring marinig ng isang Cristiano. Naalala ko ang kwento ng aking biyenan nang sila ay lumibot para mag-evangelio. Sabi ng kaniyang kausap, "Magsisimba sana ako kung hindi lang dahil kay (_________)." Natisod ito dahil sa isang Cristiano.  Ang aking ina ay hindi nagpatuloy sa pagsamba noon sa Goa dahil sa isang kapatid na nakiapid (at sumira sa buhay) ng kaniyang kaibigan.  On the by other hand, minsang naglilinis ako ng simbahan sa Dahat, narinig ko ang isang kapitbahay, "Iyang si Manoy Onyo, tubod ako sa pagka-Cristiano kaan." She's referring to my father-in-law. May magandang testimonyo si tatay sa kaniya.  Bilang mga Cristiano, ang ating buhay ay may epekto sa iba. Maaaring hindi sila nagsasalita ngunit ang ating mga kapitbahay ay nagmamasid, nagtatanong k...

Don't force-fit with the Joneses

Image
  We are peculiar people. We're meant to be. Displays of God's Grace and Mercy. Ngunit madalas, tinatalikuran nating ang posisyung ito because of our desire to conform.  We're pilgrims and sojourners in this world but many times like Lot, we try to fit in. Even if it means hurting ourselves and our testimonies.  We compromise. We avoid being accused of fanaticism. We don't want to be identified as Jesus freaks.  So sapat na sa ating magsimba kapag Linggo ngunit worldly the rest of the week.  Ang ating buhay ay indistinguishable from the unbelievers. Hindi nila makita ang liwanag ng ilawan ng ating mga buhay. As far as the world is concerned, lahat tayo ay nasa dilim.  Hindi dapat ganito. Bilang mga ilaw ng sanlibutang nananampalataya sa Ilaw ng Sanlibutan, tayo ang dapat tanglaw sa kadiliman. Ang ating values and faith ay dapat magpakitang priority natin ang mga espirituwal na bagay kaysa sa mga materyal na bagay.  Dapat nila tayong makitang mga mamama...

Ang authority natin ay ang Biblia, hindi ang halimbawa ng ibang simbahan

Image
  Sa espirituwal na pamumuhay, ang ating final authority ay ang Biblia. Basic iyan sa mga Cristiano at wala akong kilalang Bible Christian who will say otherwise. Ngunit in practice, iba ang ating ginagawa.  Bakit tayo nagtitipon? Bakit tayo may prayer meeting? Bakit may mga activities? Any answer other than ang mga ito ay makatutulong sa paglago ng simbahan at pagtibay ng mga Cristiano ay in practice nagpapakitang mayroon tayong ibang authority sa ating buhay espirituwal.  Don't get me wrong. Walang masama sa paggaya sa iba (benchmarking good community of practice- basahin ninyo yung blogs ko last year tungkol sa mga ito) but if you're doing it for the sake na manggaya, that is functional idolatry and spiritual keeping up with the Joneses. If we adopt a practice, make sure to adapt to our needs first. Kaya natin ito ginaya dahil kailangan natin, hindi dahil gusto nating matulad sa iba.  Ito ang pagkakamali ng Israel ba gustong maging kagaya ng ibang mga bansa. Pinag...

Faithfulness is the key

Image
  Paano?  Naging tapat sila sa misyong binigay ni Cristo bago umakyat sa langit gamit ang probisyong binigay ng Diyos. Ano ang misyon? Ibahagi ang mensahe ng kaligtasan sa lahat ng tao. Ikalawa, dalhin ang mga naligtas sa maturidad ng pananampalataya.  Ano ang probisyon? Ang Espiritu Santo at ang Salita ng Diyos.  Hindi sila umasa sa programang panrelihiyon. O pag-endorso ng mga nasa kapangyarihan. O sa suporta ng publiko. Hindi, umasa sila sa kapangyarihan ng Diyos.  Nagpokus sila sa pangangaral at pagpapatibay ng mga inaralan.  Kailangan nating alalahanin ito sa ating mga modernong simbahan.  Umaasa tayo sa mga programang pumupuno sa oras ng mga Cristiano ng kung anu-anong bagay maliban sa Salita ng Diyos at kapangyarihan ng Espiritu. Abala tayo sa panggagaya sa ibang mga simbahan. Isinasagawa natin ang corporate equivalent ng keeping with the Joneses.  Ang ibang simbahan ay may ganitong ministri kaya dapat mayroon din. Mayroon silang ganitong p...

Tingin-tingin sa salamin

Image
  Mana-mana sa magulang. Kung anong nakikita sa magulang, mamanahin ng mga anak. Ang ating unang mga magulang, si Adan at si Eva ay magaling magturo sa iba kaya hindi nakapagtatakang ang kanilang mga anak ay ganuon din.  Ngunit gaya nang kasabihan, kapag dinuro mo ang isang tao, apat na daliri ang nakaturo sa iyo. Sa lenggwahe ni Jesus, bago mo tingnan ang muta ng iba, alisin mo muna ang tahilan sa iyong mga mata.  Kailangan nating magmasid nang matagal sa mga salamin bago natin asikasuhin ang kakulangan ng iba.  Marami sa atin ang walang self-awareness. Nakikita natin ang pagkukulang ng iba ngunit bulag tayo sa ating sariling kakulangan. Inaasahan natin ang biyaya mula sa ibang tao ngunit wala tayong balak na ibigay ito sa iba.  Ang numero unong dahilan ng kawalan ng self-awareness ay self-absorbed tayo. Nakikita lang natin ang ating mga lakas at kinukumpara sa kahinaan ng iba at ito ang nagpapataas sa ating mga kwelyo. Sa halip na makita ang iba bilang mas mab...

Keeping with the Joneses

Image
  May mga taong may obsession na makikumpitensiya sa lahat ng bagay. Nang magkaroon ng kotse ang katabi, dapat sila mayroon din. Nang ang anak ng kapitbahay ay nakapasok sa sikat na unibersidad, dapat ganoon din sila. Unfortunately hindi immune ang mga Cristiano sa kaisipang ito.  May mga Cristianong inuuna ang pagpapasikat sa komunidad kaysa tugunan ang pangangailangan ng pamilya. Kuntodo porma ngunit hindi mapaklase nang maayos ang mga bata. Bagong damit, bagong kulot at bagong manicure; pero walang maayos na uniporme o baon ang mga bata.  Dala rin ito sa simbahan. Papasok sa simbahan nang may bagong mga damit pero walang almusal (at huwag nawang mangyari) walang tanghaliang aabutan matapos ang simba. Ang pressure na makita ng iba na nangingintab sa burloloy ay napakalaki. Kapag mas excited ka na magkaroon ng latest na fashion o makasunod sa trends kaysa sa susunod na Bible studies, mag-ingat ka. Ang ating puso ay palaging masusumpungan sa kung nasaan ang ating kayamana...

Hahanapin ko muna ang aking sarili

Image
  Minsan kapag iniimbitahan natin ang mga lapsed Christians (mga Cristianong matagal nang hindi nagsisimba), sasabihin nilang busy lang o may problema lang o kaya naman ay hahanapin niya lang ang kaniyang sarili. Kapag naayos na niya ang kaniyang buhay, saka siya babalik sa simbahan. To be honest, makahahanap ka ng kahit anong excuses na gusto mo kung ayaw ming magsimba. On the other hand, kinikilala nating may mga taong lehitimong naghahanap ng kanilang sarili. Marahil, naalog ang kanilang pananampalataya dahil sa mga recent events sa kanilang buhay o sa kanilang mga napakinggan o namasdan sa paligid. Maybe kailangan nila ng time to be alone.  But may I make a suggestion? Maybe you need the exact opposite: you need to return to Christ. You need to return to the church. Sabi nga ng meme natin, to get back on your feet, you need to get back on your seat at church.  One of the most dangerous thing a depressed Christian can do is to be alone. Maraming lalong nababaon sa depr...